Stwardnienie rozsiane to choroba, która dotyka ponad 2.5 miliona ludzi, w związku z tym włosko-amerykańska grupa badaczy przyjrzała się najnowszym doniesieniom naukowym dotyczącym wpływu tymozyn na leczenie tego schorzenia.

Stwardnienie rozsiane to autoimmunologiczna choroba ośrodkowego układu nerwowego, w jej przebiegu dochodzi do demielinizacji i rozpadu aksonów w tkance nerwowej. Objawia się między innymi: zaburzeniami czuciowymi, osłabieniem siły mięśni, trudnościami w koordynacji i poruszaniu się, problemami z mową i wzrokiem oraz ostrym lub przewlekłym bólem.

Tymozyny to grupa polipeptydów wyekstrahowanych początkowo z grasicy (łac. thymus), której zawdzięczają nazwę. W swojej publikacji uczeni skupili się na dwóch frakcjach: tymozynie a 1 oraz tymozynie b 4.

Kliniczne użycie Ta1 sprowadzało się głównie do wykorzystania jej potencjału obronnego, co może wydawać się niedorzeczne w leczeniu choroby autoimmunologicznej, w przypadku której potrzebne jest działanie przeciwzapalne. Jednak wyniki badań przytaczanych w pracy pokazują dodatni wpływ Ta1 na różnicowanie się limfocytów B regulatorowych i generowanie limfocytów T regulatorowych. Ta wiedza może przysłużyć się wykorzystaniu tej tymozyny w leczeniu stwardnienia rozsianego lub innych chorób autoimmunologicznych.

Z kolei Tb4 ma szerokie spektrum działania ochronnego i naprawczego na neurologiczne degeneracje i uszkodzenia w ośrodkowym układzie nerwowym, w szczególności promuje proliferację i różnicowanie komórek progenitorowych oligodendrocytów oraz remielinizację. Daje to podstawy do zastosowania klinicznego Tb4 w chorobach demielinizacyjnych jak stwardnienie rozsiane.

Autorzy również rozważają użycie tymozyn w terapiach immunomodulacyjnych z innymi lekami, aby odpowiednio wpływać na ilość i różnicowanie się limfocytów czyli łagodzić przebieg i przyspieszać leczenie oraz wspierać remielinizację, synapsogenezę i wzrost aksonów czyli przyspieszać regenerację organizmu.

Cały artykuł można znaleźć w czasopiśmie „Multiple Sclerosis and Related Disorders” pod linkiem:

https://doi.org/10.1016/j.msard.2018.09.035