Zaostrzenie przewlekłej choroby wątroby (acute-on-chronic liver failure – ACLF) jest ciężkim i zagrażającym życiu stanem, który pojawia się, gdy przewlekła choroba wątroby nagle się pogarsza. Artykuł opublikowany w Hepatology International przedstawia nowatorską i skuteczniejszą metodę leczenia ACLF, która łączy tymozynę α1 (Tα1) z kompleksowym leczeniem medycznym.

ACLF charakteryzuje się szybkim pogorszeniem czynności wątroby, niewydolnością wielonarządową i wysoką śmiertelnością. Patogeneza ACLF jest złożona i obejmuje zaburzenia równowagi immunologicznej, ogólnoustrojowe zapalenie i martwicę hepatocytów. Obecne opcje leczenia ACLF ograniczają się do opieki podtrzymującej, takiej jak resuscytacja płynowa, równowaga elektrolitowa i wsparcie żywieniowe. Przeszczep wątroby jest jedyną metodą leczenia ACLF, ale wiąże się z kilkoma wyzwaniami, takimi jak niedobór dawców, koszt operacji i potrzeba leczenia immunosupresyjnego po operacji. Śmiertelność ACLF jest wysoka i waha się od 50% do 90%, w zależności od ciężkości choroby i dostępności opcji leczenia.

Tymozyna α1 jest peptydem, który jak, wykazano ma działanie immunomodulujące na różne komórki układu odpornościowego, takie jak limfocyty T, limfocyty B, komórki NK, komórki dendrytyczne (DC), makrofagi/monocyty (M/M), neutrofile (PMN) itp. Tα1 może działać na receptor toll-podobny (TLR) 9 i TLR2 na komórkach dendrytycznych (DC) i prekursorowych limfocytach T, stymulować wiązanie czynnika jądrowego-κ-gen (NF-κB) i kinazę białkową aktywowaną mitogenem p38 (MAPK), zwiększają aktywność komórek NK, promują transformację limfocytów pomocniczych T (Th lub CD4+) do podtypu Th1, zwiększają ekspresję cytokin typu Th1 (np. IL-2 i IFN- γ), zwiększają poziom cytotoksycznych limfocytów T (komórek CTL lub CD8+) i promują aktywację komórek DC. U pacjentów z ACLF niezwykle ważna jest poprawa ogólnej funkcji odpornościowej organizmu.

Badanie przeprowadzone przez autorów tego artykułu było prospektywnym, randomizowanym i kontrolowanym badaniem obejmującym 120 pacjentów z ACLF związanym z HBV. Wyniki badania wykazały, że połączenie Tα1 i kompleksowego leczenia znacznie poprawiło przeżywalność pacjentów z ACLF w porównaniu z tymi, którzy otrzymali tylko kompleksowe leczenie. Wskaźnik przeżycia 90-dniowego wynosił 70% w grupie Tα1 w porównaniu do 50% w grupie kontrolnej. Ponadto terapia Tα1 zmniejszyła częstość powikłań infekcyjnych i poprawiła czynność wątroby u pacjentów z ACLF. Autorzy sugerują, że terapia Tα1 może być obiecującą alternatywą dla przeszczepu wątroby u pacjentów z ACLF, zwłaszcza w regionach, w których głównym problemem jest niedobór dawców. Podkreślają również znaczenie zrozumienia mechanizmu braku równowagi immunologicznej leżącego u podstaw patogenezy ACLF w celu opracowania nowych strategii leczenia.

Podsumowując, artykuł dostarcza cennych informacji na temat nowatorskiego i skutecznego podejścia do leczenia ACLF, które może znacząco poprawić rokowania pacjentów. Przedstawione wyniki badań wspierają dalsze badania nad terapią Tα1 jako alternatywą dla przeszczepu wątroby u pacjentów z ACLF.

Cały artykuł można znaleźć tutaj: https://doi.org/10.1007/s12072-022-10335-6