W czasopiśmie „Expert Opinion on Biological Therapy” ukazał się artykuł, w którym zanalizowano całkowity czas przeżycia po leczeniu czerniaka z przerzutami. Pacjenci byli leczeni w różnych okresach pomiędzy czerwcem 2004 a sierpniem 2011, a ich stan opisano na 1. lipca 2017r. Do ich leczenia włoscy uczeni korzystali z dwóch rodzajów terapii jednej z zastosowaniem tymozyny alfa 1 (Tα1) i dakarbazyny a drugiej a zastosowaniem przeciwciał blokujących punkt kontrolny odpowiedzi immunologicznej, głównie ipilimumab (IPI), który łączy się z antygenem CTLA-4 na powierzchni limfocytów T, co zwiększa ich aktywność.

Pierwsza opisana grupa to 61 pacjentów z czerniakiem, z których większość miała przerzuty. 40 leczono korzystając z Tα1 a u 21 zastosowano dodatkowo IPI. Spośród nich 24% była już wcześniej leczona na to schorzenie.

Mediana życia pacjentów leczonych Tα1-IPI wynosiła 57.8 miesiąca, a leczonych tylko Tα1 7.8 miesiąca. Mediana czasu przeżycia dla całej grupy wynosiła 13.3 miesiące.

W drugiej części badania spośród 95 chorych na czerniaka 17 otrzymało Tα1 przed terapią IPI. W tym przypadku również zauważono różnice, bo mediana czasu przeżycia dla grupy leczonej Tα1-IPI a leczonych tylko IPI wynosiła odpowiednio 38.4 i 8 miesięcy. Zaobserwowano również, że szansa na przeżycie dla obu grup nie różniła się znacząco w okresie 1 roku, ale dla okresu 3, 4 i 5 lat była statystycznie różna i wynosiła 52.9%, 41.2% i 41.2% dla grupy z kuracją łączoną oraz 20.8%, 16.9% i 14.3% dla grupy nie leczonej wcześniej Tα1.

Wyniki obu analiz wskazują na synergiczny efekt obu preparatów, a autorzy nazywają oddziaływanie Tα1 i IPI „immunologicznym partnerstwem”, które jest złożone i wyrafinowane oraz wymaga kolejnych badań.

Cały artykuł jest dostępny pod linkiem: https://doi.org/10.1080/14712598.2018.1494717